در ارتباط با استفاده از روش آبیاری قطره‌ای نواری (Tape) نوارتیپ آبیاری قطره ای برای زراعت گندم، ابهاماتی از جمله،
بهره وری آب، میزان فاصله مناسب نوارتیپ آبیاری قطره ای از هم و چگونگی روند شور شدن خاک وجود دارد که از
نظر اقتصاد کشاورزی و پایداری منابع خاک اهمیت دارند.
در این راستا برای تعیین بهترین فاصله نوارتیپ آبیاری قطره ای در بافت خاک لومی از نظر عملکرد گندم و اجزای آن،
بهرهوری آب و روند تغییرات شوری خاک،آزمایشی به صورت طرح بلو‌ک‌های کامل تصادفی با 4 تیمار
(فاصله نوار 45 (A)، 60 (B) و 75 (C) سانتیمتر و تیمار شاهد، آبیاری کرتی (D)) در سه تکرار در
قطعه زمین با بافت خاک لومی، طی سال‌های 1396 تا 1398در منطقه‌ای اجرا شد.
حجم آب آبیاری در هر دور آبیاری برای تیمارهای A، B و C یکسان بود و در تیمار D میزان حجم آب ورودی
به کرت و توقف آبیاری در هر دور مشابه روش زارع بود. بر اساس نتایج تجزیه واریانس مرکب، اثر تیمارها
بر عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیکی در سطح یک درصد معنی‌دار و بر بهرهوری آب و شاخص برداشت معنی‌دار نشد.
میانگین بهرهوری آب در تیمارهای A، B، C و D به ترتیب 72/0، 71/0، 66/0 و 64/0 کیلوگرم بر مترمکعب بود.
تیمار D بیشترین عملکرد را داشت و عملکرد بقیه‌ی تیمارها مشابه و در رتبه‌ی بعدی قرار گرفتند.
طی دو سال انجام آزمایش مقادیر شوری خاک در تیمارهای تیپ به‌طور محسوسی افزایش یافته بود
ولی تیمار آبیاری کرتی شوری خاک را افزایش نداده بود.
با توجه به این که مقادیر صفات مورد بررسی در هر سه تیمار تیپ در گروه مشابه قرار گرفتند،
لذا فاصله نوارتیپ آبیاری قطره ای 75 سانتیمتر برای بافت خاک لومی توصیه می‌شود.
